Samantha Dewey was kicker op haar highschool, zat twee maanden in haar eentje in quarantaine in Spanje en hoopt nu de volgende speelster te zijn die via SC Heerenveen de wereldtop bereikt. “Dit is een geweldige uitdaging.”
Het was de afgelopen maanden een kwestie van flink doorbijten voor Samantha Dewey (23). In februari tekende de Amerikaanse een contract bij het Spaanse Real Betis uit Sevilla. Ze was vol ambitie om in Europa haar kwaliteiten te laten zien en nog beter te worden. Maar na amper vier optredens met haar nieuwe team ging Spanje op slot als gevolg van de coronapandemie.
“Toen heb ik twee maanden niet kunnen voetballen. Ik zat in een appartementje van 10 meter bij 10 meter en ik mocht alleen naar buiten om boodschappen te doen. Verder helemaal niks. Thank god voor Netflix.” Dewey kan er ook om lachen; ze is altijd en overal positief ingesteld. ,,En zoiets maakt je ook creatief. Ik wilde fit blijven, maar kon nergens heen. Dus ik zette de verwarming in het appartement flink omhoog en dan ging ik allerlei oefeningen doen. Burpees, jumping jacks; noem het maar op. Ik zweette me een ongeluk, maar het voelde goed. In ieder geval beter dan niks doen.”
Avontuur in Europa
Ondertussen ging Dewey op zoek naar een nieuw avontuur. Dat vond ze in Heerenveen. “Het aanvallende voetbal in Nederland past bij me.” Op Xavier University (Cincinnati) ontdekte ze dat ze meer een aanvallende middenvelder is dan een pure spits, de positie die ze meestal invulde sinds ze op haar vierde begon met voetballen. “Ik kom graag veel aan de bal en ik heb vrijheid nodig om ploeggenoten aan een kans te helpen.”
Opmerkelijk feitje: op Triton Central (in Fairland, Indiana) was ze kicker in het American football-team, de specialist in het trappen van de bal bij dode spelmomenten. “Ik was het eerste meisje dat dat mocht doen. Mijn zusje heeft het vervolgens ook gedaan en nu doet mijn broertje het. Het is een family affair geworden.” Overigens combineerde ze het kicken met voetbal op dezelfde highschool en werd ze daar ‘gewoon’ topscorer.
Ze hoopt haar Amerikaanse sportmentaliteit en -beleving over te brengen aan haar teamgenoten. “Ik ben extreem competitief ingesteld. Ik doe alles om te winnen, wat het team ook maar van me nodig heeft. Die instelling heb ik ook op trainingen. Je moet altijd volle bak gaan, samen.”
Na vier jaar Xavier University (ze heeft op haar linkerhand een bescheiden X getatoeëerd als aandenken) liet ze zich opnemen in de draft voor de Amerikaanse profcompetitie. “Ik had een geweldig laatste jaar bij Xavier, maar helaas werd ik niet gekozen. Maar de sport is ook enorm groot en de keuze voor clubs daardoor enorm. Ze moeten maar net iemand op jouw positie nodig hebben op dat moment.”
Dewey had via selectietrainingen mogelijk alsnog een plekje kunnen veroveren, maar ze koos voor het avontuur in Europa. “Om een carrière en een cv op te bouwen. En om iets van de wereld te zien en te groeien als persoon.” Met een grote lach: “Ik heb al een hoop meegemaakt en geleerd, ja. Zolang op mezelf zijn en dan ook nog eens buiten Amerika; het was pittig, maar ook erg waardevol.”
Op 19 september kwam ze aan in Nederland en vervolgens moest ze een kleine twee weken in thuisquarantaine in Gorredijk, waar ze samenwoont met ploeggenoten Kirsten van de Weteringh en Willienne ter Beek. “Ik was zo gelukkig toen ik eindelijk weer mocht voetballen.” Na iets meer dan een week meetrainen met de selectie had coach Roeland ten Berge ook direct een basisplaats voor haar in petto in het competitieduel met ADO Den Haag.
“Het was niet helemaal een droomdebuut, want we verloren onnodig met 3-1 en ik kan zeker beter dan ik heb laten zien. Maar ik was wel enorm blij dat ik mijn eerste wedstrijd heb gespeeld. Nu is het zaak om snel te verbeteren en het team te helpen om bij de eerste vier te eindigen.” Een goed resultaat morgen tegen koploper Ajax zou daarbij welkom zijn. “Ik wil met deze club stappen omhoog maken. Die ambitie hebben alle meiden.”
Het doet Dewey een beetje denken aan haar tijd bij Xavier. “Toen ik daar begon had het vrouwenteam het seizoen daarvoor slechts iets van drie wedstrijden gewonnen en bungelde onderaan de ranglijst.” Vier jaar later nam Dewey afscheid met de koppositie in het reguliere seizoen en uiteindelijk ook het kampioenschap. “Het is geweldig om met een groep keihard te knokken om het hoogst haalbare te kunnen bereiken en dat dan ook te doen. Die ambitie proef ik ook bij de selectie van Heerenveen. Makkelijk zal het niet worden, maar ik hou van die uitdaging.”
Artikel: Leeuwarden Courant , Niels van Merle, 7 oktober 2020
Foto: Eric de Wit