Wil je mij steunen en daarmee het vrouwenvoetbal kijk dan hier
Het is ruim 1,5 jaar geleden toen ik ‘ja’ zei! En in november 2019 nam ik officieel de rol van voorzitter bij de sc Heerenveen Vrouwen op me. Ik wist dat het een uitdagende klus zou worden, ook zonder de pandemie. Er is geen dossier wat vanzelfsprekend gaat.. elke dossier heeft meerdere kanten. Stap voor stap komen we verder, niet alleen als sc Heerenveen Vrouwen, maar ook het vrouwenvoetbal in het algemeen. De professionele ontwikkeling gaat sneller dan de financiële groei.. en de pandemie heeft dit nog een keer versterkt. We werken met ruim 70 talenten verdeeld over drie teams en een trainingsgroep, er is een passievolle staf en er zijn 42 enthousiaste bevlogen vrijwilligers. En bevlogen moet je zijn.. het vraagt veel tijd, het kan altijd beter en we willen sneller. We werken met een handrem.
Er gebeuren zoveel mooie dingen qua ontwikkeling! We worden landelijk zichtbaarder met de Pure Energie Eredivisie Vrouwen, onze eigen club zet mooie stappen, de UEFA gaat van 6 naar 24 miljoen in het vrouwenvoetbal. Er zijn veel positieve tekenen.
Er is echter een groot zwaard van Damocles en dat is liquiditeit. Dat komt deels door de pandemie, maar ook doordat wij afhankelijk zijn van één inkomstenbron, namelijk sponsoren. Dat is echt anders dan in het mannenvoetbal, waar opleidingsvergoeding, transfergelden, mediagelden, kaartverkoop, merchandise enz. ook inkomsten zijn. In het vrouwenvoetbal komt dit steeds dichterbij en dat gaat ons helpen in stabiliseren. Daarnaast voetballen natuurlijk met het merk sc Heerenveen en denken veel dat de mannen en vrouwen één zijn. En dat is niet waar, we werken op een aantal fronten wel samen, maar we zijn zelf verantwoordelijk voor onze eigen financiën.
Elke bestuursvergadering kijken we elkaar weer aan en stellen we onszelf de vraag: “Hebben we vertrouwen?” De scheidslijn tussen blijven ondernemen en zorgvuldig besturen is soms dun. We moeten aan de ene kant optimistisch blijven, want stilstand betekent stoppen. En aan de andere kant realistisch besturen. We liggen er regelmatig wakker van. Het vertrouwen is echter groot, wat we nodig hebben is tijd en om dit te krijgen, hebben we liquiditeit nodig.
Vechten en doorzetten is mij niet vreemd en de mensen om mij heen kunnen er ook wat van. In een hele korte tijd hebben we een Cashtafette uit de grond gestampt, want slagvaardig kunnen we zijn. 150 km lopen in 15 uur in 15 groepen van hoofdsponsor naar hoofdsponsor. Sommigen zeggen: “jammer dat speelsters dit moeten doen.” Dat kan ik volgen, laat ze lekker beter worden op het veld. Het is alleen geen realiteit, we zijn daar nog niet. Ik ben erg trots op de meiden en vrouwen die hun mouwen opstropen en gewoon no-nonsense aan de slag gaan. Dat past bij onze kernwaarden #sportief #stoer #spontaan.
Uiteraard kan ik dan niet achter blijven. Een etappe lopen wordt ‘m niet, maar 150 km haas zijn zou moeten kunnen, denk ik en hoop ik :).
Als we moeten stoppen, kan ik dan zeggen: “Ik heb er alles aan gedaan?” #tothetnaadje
Wil je mij steunen en daarmee het vrouwenvoetbal kijk dan hier
En normaal doen, daar word je pas echt gek van toch? (Loesje)
Spontane groet,
Jessica